Morrowind RPG

Gimli

Kosmagesh

Stoisz u bram Balmory, z nieba leje się rzęsisty deszcz, wiatr niemiłosiernie chłosta cię po twarzy. Miasto widzisz jakby za mgłą, niegdyś wspaniałe, teraz stało jakby opuszczone. To oczywiście złudne skojarzenie, bo ludności było więcej, to tutaj większość Dunmerów udała się i ogłosiła Balmore Miastem Dunmerskim. Masz przy sobie lekko wypchaną sakiewkę z czterdziestoma sztukami złota. Pociągnełeś nosem i rozejrzałeś się wokół.
- Chędożona mgła ... - pomyślałeś i...

///
Do podpisu wrzuć "Ekwipunek" czyli złoto i Czar Pioruna oraz leczenie lekkich ran. Sztyletu nie masz.

Kosamela

...stanąłem w miejscu.
- Cholera... lepiej dmuchać na zimne i zakupić jakąś małą broń, ot tak na wszelki wypadek... magia w karczmarskiej bijatyce za dużo nie zdziała... - Wydyszał sam do siebie i rozejrzał się w poszukiwaniu jakiegokolwiek sklepu.

Gimli

Zaraz po prawej stronie dostrzegasz szyld kupca.

Kosamela

Pewnym krokiem ruszyłem w stronę drzwi, najpierw przyglądając się budynkowi, aby mieć pewność, że nie trafię do jakiejś nory przemytników bądź do podrzędnego sklepu z niewartościowym ekwipunkiem.

Gimli

Wchodzisz do srodka. Od razu uderza cie przyjemne cieplo. Jest to male pomieszczenie z polkami na kazdej ze scian. Lezaly tam najrozniejsze przedmioty. Wszystko co cenne. Kupiec popatrzyl na ciebie spod kaptura i wyprostowal sie.

Kosamela

- Mam nadzieję, że wyglądam jak normalny podróżnik przechadzający się po tym terenie... muszę pamiętać... stanowczo ale miło i mieć nadzieję, że niczego mi nie wciśnie.- Pomyślałem przypominając sobie ostatni sztylet, który złamał się na ćwiekowym pancerzu jakiegoś robola.
Z uśmiechem na twarzy zdejmuję kapelusz z głowy nie odrywając od kupca wzroku i witam się z nim.
-Witam mości pana, piękny sklep.- Łagodnym lecz pewnym swego głosem.
-Szukam jakiegoś sztyletu. -Wypaliłem z głupim uśmiechem.

Gimli

Kupiec usmiechnal sie sztucznie i powiedzial.
- mam na składzie zelazny sztylet, w sam raz dla pana. Ino 12 sztuk złota.

Kosamela

Wyjmuję 12 sztuk złota z mieszka tak aby kupiec widział, że nie przyszedłem tutaj bez niczego.
Po chwili rozmyślania, przemawiam.
-Hmm... a może mógłbym coś dla Ciebie zrobić, aby cena spadła... albo w ogóle znikła? - Patrzę mu prosto w oczy. -Może chora osoba w rodzinie? Gang złodziei napadający na sklep?

Gimli

Kupiec z zainteresowaniem patrzy na ciebie i mówi:
- Jest takie coś... Bo widzisz... na przeciwko mojego sklepu mieszka taki jeden Dunmer, nazywają go Alkhar. Ma pewien pierścień, który mnie interesuję. Wiem, że trzyma go w kufrze przy łóżku. Jak zdobędziesz go dla mnie, sztylet dam ci za darmo.

Kosamela

Przysłuchuje się ofercie kupca, chwile rozmyśla wszystkie za i przeciw.
*Sztylet za darmo... przy dobrym podejściu brak możliwości złapania... tylko jak by zdobyć ten przedmiot...*

- Jutro z rana pierścień będzie Twój.- Z nie ukrytym uśmiechem.
- Ale najpierw... wiesz gdzie mógłbym dostać dość specyficzny ładunek... przy reakcji z ogniem musiałby wytwarzać bardzo głośny dźwięk... i musiałby być tani, BARDZO tani.- Akcentując końcówkę. W między czasie rozgląda się po pułkach, tak jakby szukał go u niego.

Gimli

- Nie słyszałem o czymś takim, panie.

Kosamela

Wzdycha.
- Trudno, jakoś sobie poradzę. - Po chwili przerwy. - Żegnaj i nie zapominaj o naszej umowie.
Wychodzę na zewnątrz i rozglądam się za jakimś drogowskazem lub osobą, która mogłaby mi podpowiedzieć w którą stronę muszę się udać aby dojść do obojętnie jakiej karczmy.

Gimli

Na zewnątrz kręci się tylko wartownik.

Kosamela

/Jeżeli wartownik nie patrzy w moją stronę to rozglądam się wokół za kamykami wielkości małej pięści; ot tak, żebym jednym szybkim rzutem mógł rozbić szybę lub kogoś zranić.

/Jeżeli wartownik zauważył mnie po wyjściu z domu kupca to idę w jego stronę i około pięć kroków przed nim zatrzymuję się i przemawiam.
-Hejże strażniku!- Radosnym głosem.
- Podpowiedziałbyś mi coś o tym mieście?- Powoli aby zrozumiał co do niego mówię, przeca nie wiadomo jakich to w tych czasach Dunmerów rekrutują. - Coś może o jakiejś karczmie, jak się tam dostać i czy oberżysta nie ma jakichś kłopotów? - Szybko kontynuuję aby nie zaczął mi opowiadać o całokształcie Balmory.

Gimli

- Karczma, tak? Kolejny... Już bodajże dwóch się mnie o to pytało. Idź pan tą drogą prosto, a na jej końcu jest karczma...