Morrowind RPG

Kosamela

- Drogą prosto... rozumiem.- Wymamrotał sam do siebie.
- Zapewne stoisz już tu długo, może wiesz czy... -Wskazuję palcem na dom Alkhara.
- mój kuzyn Alkhar nie przebywa teraz w karczmie, bądź w robocie? Boć go zastać nie mogę, a po podróży długiej jestem.

Gimli

Wartownik pociągnął nosem i powiedział po chwili zastanowienia
- Nie wiem. Czasem stoję tu, czasem na targowisku.

Kosamela

Zastanawia się przez dłuższą chwilę, spogląda na strażnika i pyta się.
- Patrolujecie ten obszar całą dobę czy są godziny nocne kiedy żaden strażnik nawet nie przejdzie? Rozumiesz... strach przed bandytami i włamywaczami... - Szybko dodając końcówkę, aby strażnik nie miał żadnych podejrzeń.

Gimli

- W nocy jest nas dwóch, Czarni mogą zaatakować - odpowiedział z większym zainteresowaniem i podejrzliwością.

Kosamela

Udając szczere chęci odpowiada głośno.
- A rekrutów to potrzebujecie? Obeznany jestem trochę w magii leczniczej jak i przywalić komuś mogę.

Gimli

- Pewnie potrzebujemy, ale to nie mnie pytać.

Kosamela

- Rozumiem... pozwól więc, że teraz udam się w stronę karczmy. - Odpowiadam i jeżeli strażnik nie próbuje mnie zatrzymać to kieruję się w stronę karczmy. Przy okazji rozglądam się wokół za kamykami wielkości małej pięści; ot tak, żebym jednym szybkim rzutem mógł rozbić szybę lub kogoś ogłuszyć.

Gimli

Znajdujesz kamień, a i karczmę także. Wyjątkowo zadbany budynek. Słyszysz odgłosy głośnych rozmów i karczemnych bijatyk.

( Czar piorun działa w ten sposób, że musisz dotknąć kogoś dłonią i w myślach wywołać zaklęcie[dowolnie], można używać czaru x razy dziennie, w odstępach 1 atak na 1 rundę)

Kosamela

Podnoszę kamień z ziemi i przyglądam mu się chwilę. Niezbyt zadowolony z wyniku mych poszukiwań mówię sam do siebie.
-Cóż... jak na razie będziesz musiał mi wystarczyć. - Po czym chowam go do //sakwy ze złotem // kieszeni jeżeli takową mam.
Spoglądam na budynek.
-Rad jestem, że chociaż Ty mnie nie zawodzisz... - Słysząc odgłosy dochodzące z karczmy dodaję sobie w duchu. - Jak na razie...
Starając się nie zwrócić niczyjej uwagi wchodzę do pomieszczenia.

// Czy owym kamieniem mogę kogoś klepnąć w tył głowy aby go ogłuszyć?
oraz czy mam opisać też swoje ubranie; bo nie wiem czy mogę posługiwać się kieszeniami i tak dalej... brzmi dziwnie ale myślę, że to ważna kwestia.

Gimli

Od razu uderzyło cie bijące ciepło. W srodku było kilka prostokątnych stołów o dlugosci chaty na wsi. Bylo pełno Dunmerow, chroniących sie przed deszczem. Karczmarz czyscil szklankę i łypal na wszystkich groźnym spojrzeniem. Nie zauważono twojego przybycia.

// takie gry to odwzorowanie rzeczywistości tyle, że w konwencji fantasy, możesz nawet włożyć go sobie do pupencji. Ubranie raczej nie ma kieszeni, ale masz sakiewke i plecak //

Kosamela

Szukam pierwszego lepszego miejsca przy stole, nie za daleko od grona ludzi; nie chcę się specjalnie wyróżniać i chcę usłyszeć jak najwięcej informacji, ale też nie za blisko; chcę przeanalizować kilka spraw z moim towarzyszem.
- Jak na razie jest dobrze... - Myślę przechodząc koło innych osób.

Gimli

Znajdujesz idealny stolik w rogu karczmy.

Kosamela

Zdejmuję plecak i kładę go na posadzkę; pomiędzy stolikiem, a krzesłem, tak aby nikt mi się do niego przypadkiem nie dobrał. Rozpinam rzemyki, wkładam dłoń w plecak i chwilę w nim grzebię wykrzywiając przy tym twarz, aż po chwili uradowany energicznym ruchem wyjmuję czapkę.
- Śpisz? - Spytałem po cichu podczas układania kapelusza na stole.
- No dobra, nie udawaj... nie chciałem żebyś się zmoczył i tylko dlatego schowałem cie do plecaka... na prawdę nie myślę, że jesteś nie elegancki.
Po chwili ciszy w mojej głowie zaczęły przepływać myśli, zdające się być moimi, ale było w nich coś obcego, coś czego nie da się opisać.
* Dobra... lepiej myśl jak chcesz wyciągnąć ten pierścionek... oraz czy on na pewno jest wart tych marnych 12 sztuk złota. *
- Cóż... chciałem wywabić gościa z domu i po prostu wejść tam przez okno...
ale bez żadnych głośnych ładunków się nie obejdzie... tak czy inaczej muszę to zaplanować jeszcze na dziś, póki deszcz leje... po prostu poczekać do zmierzchu i mieć nadzieję, że jeszcze będzie patrolował tamtą okolicę jeden wartownik... tylko co by z nim zrobić...
* Najprościej będzie nam odwrócić jego uwagę kimś innym, kimś kim będziemy mogli łatwo i tanio manipulować...*
- Łatwa do manipulacji osoba...- Nagle przypomina sobie, że jest w karczmie. -Wiem! Pijany Dunmer! Wystarczy tylko, że będzie potrafił coś mówić, a darmowy kufel piwa zrobi swoje. - Rzekłem to dość głośno, mając nadzieję, że nikt nie usłyszał.
* No to do dzieła... do zmierzchu zdaje mi się, że masz jeszcze czas... a czekaj. Co zrobisz z Alkharem?*
Wyjąłem z sakwy kamień i podrzuciłem go dwa razy do góry zawadiacko się uśmiechając. Po chwili chowam go z powrotem do mieszka.
* Rozumiem... rozumiem...*

- No... to czas zająć się rzeczywistością...- Z pewnymi wyrzutami sumienia chowam czapkę z powrotem do plecaka.
- Ale najpierw warto uzyskać co nieco informacji. -Wstaję z miejsca spoczynku i zmierzam w stronę lady, tak abym mógł zmienić słówko z właścicielem tego zajazdu.

Gimli

Karczmarz podniósł głowę znad kufla i rzekł:
- Słucham... w czym mogę pomóc?

Kosamela

-Wynajmujecie, panie, pokoje na noc?- Szorstkim głosem.